Twitterverse و رسانه ها به طور کلی اخیراً به دلیل چندین اشتباه اخیر در مورد بابو-log هند وحشیانه رفتار کرده اند. بسیاری از ترس، اینها ارواح لایسنس راج را احیا می کند: به عنوان مثال، اعمال مالیات 20 درصدی جمع آوری شده در منبع برای تراکنش های کارت اعتباری خارج از کشور، برداشت ضعیف اسکناس های 2000 روپیه ای با مدیریت ضعیف، یا مالیات فرشته بر داخلی سرمایه گذاری در استارتاپ ها (اما نه روی سرمایه گذاری از 21 کشور مشخص شده).

اما بیایید صادق باشیم و در جایی که باید به آنها اعتبار دهیم: آنها هند را از طریق بیماری همه گیر محافظت کردند و اقتصاد را در مقایسه با سایر نقاط جهان در وضعیت بسیار مناسبی قرار دادند. حتی مهمتر از آن، مدیریت کلی اقتصاد آنقدر خوب پیش رفته است (البته به لطف سایر بادهای دنباله دار مانند فشار زیرساخت ها و رانش تولید) که این احساس واقعی در بین محلی ها و خارجی ها وجود دارد که بالاخره زمان هند در آفتاب است. اینجا.

این هیچ دستاورد بدی نیست، به ویژه با توجه به جنگ اطلاعاتی رو به زوال که توسط دولت عمیق به راه افتاده است. تولید ناخالص داخلی هند در سال مالی 23 تا 24 به میزان 7.2 درصد رشد کرد که تقریباً بالاترین نرخ برای هر اقتصاد بزرگی بود که حتی از برآوردهای RBI نیز فراتر رفت. یک گزارش خوش بینانه از مورگان استنلی، “چگونه هند در کمتر از یک دهه متحول شده است”، دلایل متعددی را برای چنین خوش بینی ذکر می کند: اصلاحات دولتی، جمعیت شناسی، فناوری، بنیادهای قوی اقتصادی.

“هند شکسته است”، اینطور نیست. و با خدمات تنها نرویم راغورام راجان!

و سپس بابوس می رود و این چیزهای نسبتاً جزئی را خراب می کند و همه را بد جلوه می دهد!

این همان چیزی است که من همیشه گفته ام، هندی ها با پیچیدگی رشد می کنند. ما می‌توانیم Kumbh Mela را به سبکی خوب انجام دهیم (تبریک به بابوس بسیار بدجنسی)، اما نمی‌توانیم برای نجات جان خود در صف آسانسور باشیم. یا از رانندگی مانند دیوانه ها، بوق زدن مانند دیوانه و دار زدن در همه جا دست بکشید. خیلی ساده، حدس می زنم.

همچنین مخالفان همیشگی وجود دارند (برخی مطمئناً وابسته به اکوسیستم استالینیست نهروویی یا حقوق و دستمزد دولت عمیق/سوروس) هستند که به سادگی نمی توانند باور کنند که همه چیز در نهایت شروع به جستجو در داخل و برای هند کرده است. کسانی هستند که همیشه در اسب‌های خانگی سرگرم هستند (یکی که تمام عقل خود را از رانندگان تاکسی می‌گیرد، و دیگری که فکر می‌کند مشاغل خدماتی با کیفیت پایین که ارزش ماندگاری ندارند، مانای بهشتی هستند). برخی دیگر به صورت دوره‌ای مانند قارچ‌ها پس از باران نجومی می‌شوند تا استعاره‌های آمریکایی و مالایایی را بی‌احتیاطی ترکیب کنند.

چیزی که آنها (عمداً) نمی بینند این است که لیوان نیمه پر است. بله، مشکلات عمده ای وجود دارد: سیستم آموزشی هند از بد به بدتر می شود. فساد هنوز یک تهدید است. بخش دولتی همچنان یک آلباتروس بر گردن هند است. چرخه بی پایان انتخابات به این معنی است که فکر کردن درازمدت (هم برای بابوس و هم برای سیاستمداران) دشوار است. هدایای پوپولیستی و لابی های با منافع خاص، خزانه را ورشکست می کنند. سیستم قضایی در وضعیت بدی قرار دارد. و غیره

از سوی دیگر، اثبات پیشرفت وجود دارد. مدرک غیرقابل انکار از وقتی که dirigiste ایالت تا حدودی تحت فشار PV Narasimha Rao برچیده شد، اوضاع به طور قابل توجهی بهبود یافت، زیرا روحیه حیوانات کارآفرینان و بازرگانان هندی ظاهراً یک روز میدانی داشت. در زمان نارندرا مودی، رشد مداوم اخیر هند در تضاد خوبی با رشد ملایم سایر نقاط بوده است.

اما داستان جالب‌تر درباره کاهش فقر از یک سو و ارائه خدمات از سوی دیگر است. اگر سازمان ملل را باور کنیم، هند در 15 سال 415 میلیون نفر را از فقر نجات داده است. علاوه بر این، پروژه‌های زیرساختی مختلف که برق، آب آشامیدنی، جاده‌ها و راه‌آهن‌ها را حتی در نقاط دورافتاده مناطق داخلی تامین می‌کنند، به احتمال زیاد کیفیت زندگی و همچنین درآمد سرانه را افزایش می‌دهند.

معاملات بزرگ دیگر، البته، پول زدایی و GST است. علیرغم تبلیغات منفی گسترده، من فکر می‌کنم ناظر بی‌طرف امروز به سختی می‌تواند این موارد را به‌عنوان منفی‌های خالص ببیند. گام‌های عظیمی که به سمت دیجیتالی شدن برداشته شد، به تنهایی، ناراحتی نسبتاً جزئی را که مردم در آن زمان با آن مواجه شدند، توجیه می‌کرد.

UPI به دورافتاده ترین روستاهای داخلی نفوذ کرده است (Ecowrap از SBI می گوید که 60 درصد از حجم و ارزش معاملات اکنون از مناطق روستایی و نیمه شهری انجام می شود). همان گزارش می‌گوید که ارزش پرداخت‌های UPI از 6947 کرور در سال مالی 17 به 139 میلیون کرور در سال مالی 23 افزایش یافته است که رشد عظیمی در سال 2004 است. استفاده از تلفن هوشمند به‌عنوان یک سیستم نقطه فروش، انطباق خوبی از فناوری است که توسط Jio و داده‌های ارزان قیمت پشتیبانی می‌شود.

یک کلیپ ویدیویی از P Chidambaram، وزیر دارایی سابق هند، در حال تمسخر معاملات دیجیتال وجود دارد. در این ویدیو چیدامبارم در یک مراسم صحبت می کند و می گوید: «چطور می توانید از یک خانم فقیر در یک روستا انتظار داشته باشید که از تراکنش های دیجیتال استفاده کند، در حالی که برق و دستگاه POS وجود ندارد؟»

نگاه بسیار بدی از طرف چیدامبارام فوق‌العاده. این همان نگرشی است که مخالفان لوتینز و خان ​​مارکت نشان دادند: آنها معتقد نیستند که یک هندی متوسط ​​می تواند یا خواهد پیشرفت کرد. فقط مای باپ سرکار آنها ادعا می کنند که سلسله نهرو می تواند آنها را نجات دهد. برعکس، همان طور که در سال 2004 در سایت Rediff.com نوشتم، مجازات نهرووین 500 میلیون هندی را فقیر نگه داشته است. واقعیت این است که در دوران استالینیست های نهرو، هند مدام از بقیه جهان عقب می ماند. پس از سال 1991، هند به آرامی و دردناک راه خود را برای بازگشت به رتبه های ثروت جهانی باز می کند.

GST، علی‌رغم بسیاری از ایرادات، در ایجاد یک بازار ملی واحد، و در کاهش تنگناهای لجستیک نیز موفقیت‌آمیز بوده است (آن صف‌های طولانی کامیون‌ها را که در ایستگاه‌های بازرسی مرزهای ایالتی بیکار بودند، و مطمئناً مقادیر هنگفتی که دست به دست می‌شوند، به خاطر دارید؟). از آنجایی که هند تولیدات خود را افزایش می دهد، بهبود کارایی حمل و نقل هزینه های خود را خواهد داشت.

هیچ‌کدام از اینها به همین شکل اتفاق نیفتاد، همینطور بود اراده کرد فرستاده در یک پست مثبت می‌گوید: https://theemisary.co/modinomics-why-india-is-rising/ و این درست است، کسی آن را تصور کرده است، و دیگری، بله، همان بابوس، چیزهایی را قرار داده است. به حرکت

در مقایسه با همه این مزایا، مطمئناً نارنگی ها حق دارند هرازگاهی کمی خراب کنند. اما نکته ذهنیت پشت TCS و استراتژی ارتباطی ضعیف پشت برداشت اسکناس 2000 روپیه است.

در زمانی که هند در تلاش است تا روپیه را به عنوان یک ارز جهانی عرضه کند و تلاش می کند هند را به یک مکان سرمایه گذاری جذاب تر تبدیل کند، مطمئناً TCS (مالیات جمع آوری شده در منبع) مانند یک گام قهقرایی است که به روزهای نگرانی در مورد خارجی ها بازمی گردد. ذخایر مبادله ای (غیرضروری، زیرا گربه فعلی هند حدود 572 میلیارد دلار است که نزدیک به بالاترین رکورد تاریخ است).

سیگنالی که ارسال می‌کند این است که بابوس رسمی زندگی را برای کاربران معمولی در تعقیب افزایش جزئی در جمع‌آوری مالیات یا بهبود توهمی در ذخایر فارکس دشوار می‌کند.

تجزیه و تحلیل عمیق تر از این که چه چیزی باعث افزایش کسری تجاری با چین شده است (اکنون از کل بودجه دفاعی هند بزرگتر است) مفیدتر است، کدام بخش ها یا محصولات بیشترین سود را خواهند داشت (مانند APK های دارویی). و مشوق های مرتبط با تولید برای افزایش تولید هند.

برداشتن اسکناس‌های 2000 روپیه‌ای احتمالاً ایده خوبی است، زیرا تاکنون اکوسیستم جنایی نحوه جعل موثر آنها را کشف کرده است. همانند سال‌های گذشته، نت‌های «دومین بهترین» احتمالاً در پاکستان تولید می‌شوند و از طریق خاورمیانه به هند ارسال می‌شوند. بنابراین هیچ اشکالی در حذف آنها از گردش وجود ندارد.

هر چند دو اخطار خیلی بهتر بود که آنها را قبل از شکست BJP در کارناتاکا خارج کنیم. این به نوعی قفل کردن در انبار پس از پیچ شدن اسب است. مانند سال‌های گذشته، بخش هنگفتی از پول فساد که برای انتخابات در نظر گرفته شده است به احتمال زیاد در این اسکناس‌های بزرگتر ذخیره می‌شود و حذف آنها از گردش ایده خوبی است. خوب، خوب، فکر می کنم این روی انتخابات 2024 تأثیر خواهد گذاشت.

دوم کل کوکاپ در ارتباط خروج است. اولین اعلامیه می گوید که اسکناس ها می توانند قبل از یک تاریخ معین سپرده شوند، اما همچنان به عنوان پول قانونی باقی خواهند ماند (که به نظر می رسد غیر شهودی است). اگر بیش از 20000 روپیه در روز واریز می‌کردید، به نظر می‌رسید که باید شناسه PAN/Aadhar را نشان دهید. این به شناسایی هر کسی که مقادیر زیادی پول نقد (معمولاً برای اهداف مشکوک) احتکار کرده است، کمک می کند.

اما سپس اعلامیه دوم، از SBI، گفت که نیازی به هیچ گونه کاغذبازی نیست. در همین حال مردم از اسکناس های 2000 روپیه ای برای خرید اقلام لوکس، به ویژه طلا استفاده می کردند.

پس دقیقا چه خبر است؟ این پول زدایی نکردن چه فایده ای دارد؟ آیا بابوس پاهایش سرد شد و دور برگردان انجام داد؟

مالیات فرشته بر استارت‌آپ‌ها خود ایده‌ای مشکوک است، به‌ویژه زمانی که هند تلاش می‌کند دوام شرکت‌های خود را در مراحل اولیه افزایش دهد. فضای نظارتی و کمبود نسبی منابع مالی خطرپذیر محلی به هر حال استارت‌آپ‌ها را تشویق می‌کند تا خود را در خارج از کشور ثبت کنند، مثلاً در سنگاپور، دبی یا سیلیکون ولی. با افزودن مالیات، استارت آپ های هندی را برای سرمایه گذاران جذاب تر می کنید.

علاوه بر این، با انتخاب و انتخاب سرمایه گذاری از کشورهای خاص برای معافیت از مالیات، به نظر می رسد دمدمی مزاج یا بیش از حد / مداخله. این به سادگی درست نیست که این کشورهای انگلیسی و نوردیک همگی مانند برف رانده شده خالص هستند، همانطور که در موارد متعدد دیده ایم.

با این حال، نتیجه نهایی این است که علیرغم گام‌های اشتباه دوره‌ای، افراد مالی هند و بانک مرکزی کار خیره‌کننده‌ای انجام داده‌اند و این نشان می‌دهد: بانک‌های هند در حال حاضر در میان سودآورترین بانک‌های جهان هستند، بدون ورشکستگی بانک‌های نگران‌کننده (بر خلاف مثلاً در ایالات متحده و اروپا)؛ نرخ بهره و تورم متوسط ​​(باز هم برخلاف ایالات متحده و اتحادیه اروپا). بنابراین دو تشویق برای بابوس!

این نویسنده بیش از 25 سال است که یک مقاله نویس محافظه کار بوده است. علاقه تحصیلی او نوآوری است. نظرات بیان شده شخصی است.

همه را بخوانید آخرین خبرها، اخبار پرطرفدار، اخبار کریکت، اخبار بالیوود،
اخبار هند و اخبار سرگرمی اینجا. ما را در فیسبوک دنبال کنید، توییتر و اینستاگرام